Bu hafta sosyal medyada paylaştığım notları paylaşacağım sizlerle. Sürçü lisan eder isek affola!
***
93 Harbi için 93 faciası da der tarihçiler.
O günlere ait bir hadiseyi Manastırlı Mehmet Rıfat Bey’in 93 Faciası adlı eserinden not etmişim.
Gelin hatırlayalım birlikte.
***
Ahmet Muhtar Paşa 16 Eylül 1874 ve 14 Aralık 1875 tarihleri arasında Erzurum’da görev yapmıştır.
Paşa, göreve başlar başlamaz dirayetli gözlemler yaptı. Şehrin, ordunun, ahalinin durumuna dikkatle tetkik etti.
Ordunun yiyeceğinin yeterli olmadığını anladı.
Valilik yetkilerini kullanıp halktan toplanan vergiyi, buğday üzerinden almayı kararlaştırdı.
Böylelikle yeterli miktarda yiyecek stokladı.
Osmanlı ile Rus'un bu seferki kapışmasının hayat memat meselesi olduğu aşikârdı.
Paşa da bunun farkındaydı.
Amma velâkin halk ve başkent bu işten rahatsızlık duydu.
Sadrazam Mahmut Nedim, Rusya'nın savaş niyetinde olmadığını, Rus elçisinin bu konuda kendisine teminat verdiğini belirtiyordu.
Devletin paraya ihtiyacı olduğuna, bu nedenle stoklanan erzakın satılması gerektiğine Padişahı da ikna etti.
Ahmet Muhtar Paşa üzerindeki ciddi baskılara rağmen kararından vazgeçmedi. Erzakı satmaya yanaşmadı.
Paşanın bu kararlılığı kendisinin sürgünü ile sonuçlandı. Sadrazamın telkinleriyle Bosna-Hersek Komutanlığına atandı.
Yerine Samih Paşa atandı.
Göreve başlar başlamaz sadrazamın isteği doğrultusunda hareket ederek erzakları satışa çıkardı. Hatta paşa, Ahmet Muhtar'ın Ruslarla savaş için tedbiren stokladığı zahireleri Ruslara satmayı bile düşündü.
***
Ahmet Muhtar Paşa 1,5 yıl sonra tekrar Erzurum'a atandı.
Gelip göreve başladığında bir de ne görsün?
Ambarların çoğu boşalmıştı.
Samih Paşa döneminde zahirelerin bir bölümü de Ruslara satılmıştı, daha teslim edilmemişti.
Teslim edilmeyenlere el koydu, paralarını daha sonra ödeyeceğini söyledi.
Sonra tekrar ordunun yiyeceğini temini çin uğraştı, bunda da başarılı oldu.
BU HARPTEN KİMSE YÜZÜNÜN AKIYLA ÇIKAMAYACAK!
Meşhur edip Süleyman Nazif Bey aynı zamanda çok nüktedan bir zat idi.
1.Dünya Savaşı sırasında, birçokları gibi geçim sıkıntısına düşer ve zaruretten kömür ticaretine başlar.
Bir dostu dükkânına uğrar ve kendisine şöyle der:
- Üstadım, sen yıllarca devletin üst makamlarında görevler yaptın, memleketin önde gelen ediplerindensin. Böyle zor, kirli paslı işlerle uğraşman doğru mu?
Süleyman Nazif'in cevabı güzel ve düşündürücüdür;
- Bu harpten hiç birimiz yüz akıyla çıkmayacağız. Hiç olmazsa benim yüzümün karası, kömür karası olsun!
***
ZİLLİ KURT
Bu hikâyeciği, Yaşar Kemal kendisi ile yapılan bir söyleşide anlatmış. İlgimi çektiği için not etmişim.
Doğu'da koyun sürülerine, koyun damlarına kışın acıkan kurtlar girer, koyunlara saldırırlar, bir koyunu alıp götürmezler, bütün bir sürüyü ısırırlar, yaralarlar, parçalarlar, kaçarlar.
Kurdun dişlerince yaralanmış koyunlar iflah olmaz, ölürlermiş eninde sonunda.
İşte böyle köye kurt girdiğinin sabahı köylüler atlanırlar, kurtların ardına düşerlermiş.
Kurdu, kurtları yakalayınca fiske bile vurmazlar, sağlam bir zincirle, kopmaz kirişle kurtların boğazına birer zil takar onları bırakırlarmış.
Kurtlar, kurda kuşa, hiçbir canlıya, koyuna keçiye, eşeğe, danaya, hiçbir yaratığa yaklaşamazlarmış.
Nasıl yaklaşsınlar, adım attıkça, koştukça ziller ortalığı velveleye veriyor. Böylece telef olurlar, ölür giderlermiş.
KULUN KALBİ HAKKIN KÜTÜPHANESİ
Gönül evini hakkın rızasına aykırı olan düşüncelerden korumak gerekir.
Zira kulun kalbi Hakk’ın hazinesi ve kütüphanesidir. İnsan da bu hazinenin hazinedarıdır. Bayağı düşünceler yani Hakk’ı tefekkür etmenin dışındaki fikirler yankesici ve haramidir. Bunların gönle girmesine yol vermemek gerekir.
NOTALARA KRAL OTURMUŞSA KONSER NASIL BAŞLASIN?
Kral konserde... Konser bir türlü başlamıyor...
Epey zaman geçti... Kral sinirlenerek sordu...
-neden başlamıyor konser
Şef, utana sıkıla cevap verdi:
-Çünkü şu an notaların üzerinde siz oturuyorsunuz kral hazretleri!
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.