İPE DOKUNSAN YUMAK GELİYOR.

Ahlakın maneviyatın en üst düzeyde yaşanılıp, yaşatılmaya çalışıldığı Erzurum da bir Ramazanı ayını daha geride bıraktık.

Bütün küskünlükleri, bütün sorunları bir kenara bırakıp rahmet, mağfiret ve bereket ayını Müslümanlar olarak idrak etmeye çalıştık.

Ne mutlu bizlere ki İslam dini ile müşerref olmuş Hz. Muhammed (s.a.v) efendimize ümmet olmuşuz.

Rabbim bizleri orucu ile namazı ile bütün ibadetleri kabul duaları makbul olan kullarından eylesin inşallah.

Bu meselenin bir boyutudur.

Birde meselenin diğer boyutuna bakacak olursak o kısımda sıkıntıların olduğunu görüyoruz.

Bu sıkıntıları da kaleme almak dile getirmek bizlere kalıyor.

Son yıllarda ülke genelinde olduğu gibi şehrimizde de yerel yönetimler konusunda her zaman söylediğimiz gibi reformlar yapıldı.

Bu reformlar sayesinde maddi imkânlara sahip olan yerel yönetimler artık belediyeciliğin sadece asfalt, yol, karo ve bordür yapmak olmadığının idrakine vararak sosyal belediyeciliğin sorumluluklarını da yerine getirmeye başladılar.

Özellikle geçen yıl yapımı biten Yakutiye kent meydanında başlayan ramazan etkinlikleri bu ramazan ayında daha bir ustalıkla yapıldı.

Diğer taraftan havuz başında Büyükşehir Belediyemizce yapımına başlanan yeni kent meydanı da konuklarını ağırlamaya başlasa da orasının bir dahaki yıl daha etkin olacağı kanaatindeyim.

Tabi bu konuda eleştiriler oldu.

Şahsen bende zaman, zaman yapılan yanlışları gerek yazılı gerekse görsel basında dile getirdim.

Ama sorun var diye bu güzellikler de olmasın mı?

Elbette olsun ama sorunsuz olsun.

Bunun içinde hastanın iyileşmesi için biraz zaman ilaç olacaktır.

Yeter ki bu eleştirinin dozunu iyi ayarlayalım.

Bana göre eleştirilerin dozu kaçmıştır.

Hatta bir cami imamı bile camide vaaz edecek yerde yerel yönetimlerin bu yaptıkları konusunda ağzına geleni söylemiş yetmedi gazetelere haber yaptırmıştır.

Hoca dile getirecek elbet ama adabında bir belediye başkanına yağdanlık olsun diye onu göklere çıkarıp diğerlerine karşı muhalefet yapmak hoca efendinin işi değil.

İşim diyorsa o zaman hoca efendi cüppeyi, sarığı çıkarıp siyasi arenada boy göstermelidir.

O zaman dinlerim onu, şimdi değil.

Hoca efendinin ismini vermek istemiyorum.

Laf ortanın alan bellidir.

Kimse rahatsız olmasın sorana da söylerim merak etmeyin.

Zaten bazı cenaze törenlerinde bu hoca kürsüde yaptığının aynını yapmaya başlamış durumda.

Geçenlerde kendi köyüm olan Yakutiye belediyesine bağlı Çayırtepe mahallesinde katıldığım cenaze töreninde de bu zatı muhterem şovun dozunu kaçırmıştı.

Bir belediyeye teşekkürlerini sunarken diğer belediyenin kocaman servis otobüsünü ve ambulans arabasının üzerindeki yazıları görmemiş olacak ki onunla ilgili bir kelime etmedi.

Hâlbuki duyduğuma göre bu hocamızın kalp gözü açıkmış.

Onları da görmeli idi.

Ama niyet farklı olunca görmüyor insan.

Temennim o ki hoca efendi inşallah cami kürsüsünü ve cenaze törenlerini şov alanı yapmaktan vazgeçer.

Veya yaklaşan seçimler var.

Hoca bu işi bırakıp siyasi arenada yerini alır.

Çünkü ‘’gözüken köy kılavuz istemiyor’’.

Hoca efendi siyaseti seviyor.

Nerden nereye geldik işte bu memleket öyle bir diyar ki ipin ucuna dokunsanız yumak gelmek için bahane arıyor.

Ben aslında bu gün belediyelerin yaptığı hizmetlerin biz toplumda yaşayanlar tarafından nasıl yok edildiğini söylemek istiyorum.

Yakutiye Belediyesi tarafından yüklü paralar harcanarak güzel bir peyzaj çalışması ile halkın hizmetine sunduğu kent meydanı bizler tarafından ne hale getirildi.

Ne o güzelim yeşili ne o güller nede o küçük ama hoş görüntülü ağaçlar kaldı.

Belediye her gün defaten temizlese ne olacak ertesi gün yine aynı.

Yediği çekirdeğin kabuğunu içtiği sigaranın izmaritini nereye atacağını bilmeyen bir toplumun kahvede halkın içinde olmak için çay içmeye gelen Belediye başkanına hesap sormaya yetkisi de yoktur hakkı da yoktur.

Kendi kapısının önünü ya da oturduğu mekânı temiz tutmayan insanın ne belediye başkanını nede belediye çalışanlarını eleştirmeye hakkı yoktur.

Sözün özü; Bir şehir ancak içinde yaşayanların yüreğindeki güzellikler ile güzel olur.