İşte bir döneme damgasını vurmuş Erzurumlular...

Bir döneme damgasını vurmuş, adam gibi adam Erzurumlular, herifler gerçek dadaşlar. Siyasette önde, dernekçilikte baş saflarda, gazetecilikte önderler, çevrede liderlik edenler.

Kimler mi?  Rahmetli Ahmet Polat, Cihat Güngör, Musa Kırkıncı, Şinasi Ünal, Şinasi Yavuz, Yalçın Birdal, Nusret Urvasızoğlu, İhsan Özpekel, Vecihi Topçuoğlu, Fahrettin Taşkesenli, Gültekin Özerzurumlu, Hilmi Hatipoğlu ve isimlerini şu an hatırlayamadığım büyüklerim. Hele de ismini tekrar rahmetle anacağım Esat Bindesen’in Babası çok sevdiğim Bindesen amcam.

O 1960- 1970 li yıllara, kalkınmış Erzurum’a damgalarını vuran insanlar. Dertleri Erzurum, davaları Erzurum olan, Bir kuruşa tenezzül etmeyen, ömürlerini Erzurum ‘a adamış yiğitler. Öldüklerinde arkalarından hiçbir yolsuzluğu konuşulmayan. Muhtaç olmadan kendi yağlarıyla kavrulmuş, çocuklarına ancak borç bırakmamış, varlık da bırakmamış insanlar.

Şimdiki siyaset, ene duygusunun kabartıldığı, makam ve kasaların abartıldığı, bal tutarak parmak yalayan siyasiler döneminden başka bir şey olmamış, toplumdan kopuk, Erzurum’la ilgisiz bir, Erzurum’a sahip olmayan, Erzurum’dan götürene göz yuman bir siyasi havada, bananeci insanlarla iş yürütülmektedir.

İşte bu eski siyasilerle kıyasa dahi ayıplayarak Esat kardeşimin, amcamla ilgili sözlerini bir irdeleyelim:

“Demokrat ve Adalet Partisi’nde uzun yıllar yerelde siyaset yapmış,

Siyaseti asla kendi çıkarları için kullanmamış,

Gelir elde etmemiş,

Kayırmacılık yapmamış,

Dürüstlüğü her zaman ön planda tutmuştu.

Çocukları olarak bize her zaman ‘Boğazınızdan tek bir haram lokma geçirmedim’ derdi.

Disiplinli,

Tertipli,

Düzenli bir insandı.

Her işin kuralına göre yapılmasını isterdi.

Kütüphanesinde ki kitapların dizilişi kalemin, cetvelin konuluş şekli bile onun ne

kadar düzenli olduğunun birer göstergesiydi.

Gıybeti sevmeyen, kimsenin aleyhinde konuşmayan ve konuşturmayan bir kişiliğe sahipti.

Gazeteci ve siyaset adamı rahmetli Ahmet Polat bana ‘Çok kitabi bir baban var’ derdi.

Rahmetli Cihat Güngör, Can arkadaşım, kardeşim gazeteci yazar Vahdet Nafiz Aksu’nun rahmetli babası Hulusi Aksu, Zinnur Tiryaki’nin babası rahmetli Dursun Tiryaki, Rahmetli Musa Kırkıncı gibi siyasete dürüstlük mühürlerini vurmuş insanların yol arkadaşıydı.”

Hepsindeki özellik böyleydi. Bir araya geldiklerine, nerden ne kaçıralımı konuşmaz zaten kendilerine yaklaştırmaz, yakıştırmazlardı. Ama Erzurum için nelerin yapılacağı, Belediyenin neler yapması gerekir, milletvekillerine ne yaptırılacağın mevzuu edilirdi.

Gerek milletvekilleri gerekse Bakanlar, bu Erzurum erlerinden çekinir, Dürüstlükleri yüzünden saygınlık gösterirlerdi.

Tabi gençler pek bilmez de, elli yaş üstü olanlar şöyle bir o eski yıllara ve siyasilere bakarak; bugünü kıyaslayıp; vicdanlarına danışsınlar. Vicdanlarının cevabı ne olacaktır?