MANGALDA KÜL KALMADI.

Geçtiğimiz hafta sonunda aldığım bir davet sonucu bu şehir de özel bir toplantıya icabet ettim.

Tabi bu toplantıda kimlerin olduğunu isim, isim vermek doğru olmaz.

Ama katılımcılarla ilgili şunu söyleyebilirim.

Katılımcıların %70’i bu şehir de üst düzey kademelerde görev alan bürokrat, siyasetçi, İş adamı ve Üniversitemizin kıymetli hocalarının da bulunduğu bir topluluktan ibaret.

Bu toplantı ilk başta dostluk, birliktelik adına güzel bir yemekle başladı.

Ardından toplantının asıl mahiyetine geçildi.

Asıl mahiyet ne diye soracak olursanız.

Hemen söyleyeyim.

Bu insanların bir araya gelmelerinde ki tek gerekçe bu şehir’e neler yapıldı?

Neler yapılırsa şehir bir adım daha ileri gider.

Gibi Memleket meseleleridir.

Şunu açıkça gözlemlediğimi de söyleyebilirim.

Bu insanların hepsi gerçek manada Erzurum sevdalısıdır.

Çünkü maddi manevi her türlü varlığa sahipler.

Makamsa makam, mevki ise mevki’e sahipler.

Ama buna rağmen halen daha bu şehir adına bir şeyler yapmak istemeleri.

Olsa, olsa bu şehir’e sevdalı olmaktan kaynaklanır.

Yoksa açıkçası hiçbirinin bu şehirde kalmaları için başka sebepleri yoktur.

Derken aralarında seçtikleri o toplantıyı yönetecek bir başkanları ve başkanlarının yanında iki yardımcıları hazır bir şekilde;

Gündem maddeleri okundu.

1-Erzurum Teknik Üniversitesinin son durumu

2-Konaklıda hayatını kaybeden Milli sporcu Aslı Ne Mutlu olayında ihmal var mıydı? Yok muydu?

3-Bu yıl yoğun yağan kar karşısında Belediyelerin çalışmaları yeterlimi?

Diye belirlenmiş üç madde açıklandı.

Daha sonrada kargaşaya mahal vermeyen başkan tarafından el kaldıranlara sırasıyla söz hakkı verilerek fikir telakkisi yapılmaya başlandı.

Şahsim toplantının başında hemen ilk sözü alarak bir gazeteci olarak burada bulunmam için yapılan davete teşekkür ettim.

Bu toplantıya katılan bir gazeteci olarak sadece dinlemek istediğimi, hiçbir konuda fikir beyan etmeyeceğimi iştirak eden değerli insanlara bildirdim.

Ardından

1-Madde ele alındı. Bu meselede bütün fikirler dinlendikten sonra ortaya bir sonuç çıktı. Ortada var olan bir gerçek. Üniversite ile ilgili olarak adımlar ağır atılıyor. Henüz daha yer sorunu tam olarak netlik kazanmadı.

ETÜ mutlak ve mutlak şehrin doğusuna yapılmalıydı.

Bu konuda Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Ahmet Küçükler çok büyük çabalar gösterdi. Ama Sayın Başkanı dinleyen olmadı.

Açıkçası bu mesele ile ilgili olarak daha önce duyduklarımın teyit edilmesi işin güzel olan tarafı idi.

Evet, Sayın Küçükler bu konuda çok çaba sarf etti. Bu bir gerçek

2-Madde ile ilgili olarak; Ortaya çıkan sonuçtan önce bir kişinin sarf ettiği şu cümleyi Canım Aslı Ne Mutlunun orada ne işi vardı.

Duyunca suskunluğumu bozup gereken cevabı söylemeden geçemedim.

Sonuca gelince Aslı ne mutlu olayında bu toplulukta bulunanlar tarafında %50 ihmal var %50 ihmal yok dedi.

Vali Bey üzerine düşeni yapmış resmi yazı ile de tedbirlerin alınmasını bildirmiştir.

Ne yapsa idi efendim.

Vali bey orada bekçilik mi yapsaydı.

Diye de fikir beyan edenler oldu.

3-Madde ile ilgili olarak da; Evet bu kışın çok fazla karın yağdığı bir gerçektir.

Ama artık bu kar kaldırma işi bizim uzmanlık alanımız olmalıydı.

Ama görüldü ki halen uzman olamamışız.

Açıkça sı yeterli diyenler %40 değil diyenler %60 oranındaydı.

Evet, yemekler yendi, çaylar içildi, tatlılar yendi meseleler konuşuldu.

Ve Çözümler önerildi.

Sonuç her tarafı kapalı bir bina içerisinde konuşulan memleket adına çok güzel fikirlerdi.

Ama üretilen çözümlerin bina dışına dahi çıkmadığını çıktı ise dahi her kes araçlarına binince o binada kaldığını gördüm.

Elbette bu gibi birliktelikler çok güzel.

Her zaman özlediğimiz bir birliktelik.

Ama sorunları ve çözüm yollarını bu şehri yönetenlerin önüne koymamız gerekmektedir.

Koymakta yetmez takipçisi olmak mutlaka o üretilen projeyi hayatiyete geçirmek lazım gelir.

Bunu yapmaz isek bizim orada yaptığımız kendin çal kendin oyna toplantısından öteye bir adım gitmez.