İnişli-çıkışlı siyasî bir çizgisi olan ve Başbakanlığını yaptığı hükümetler döneminde, dönemin, siyasì şartlarından kaynaklı olarak, iki kez mağdur edilen bir kişi olarak, ölüm yıl dönümünde, kendisini rahmetle anıyorum. Engin entellektüel birikimi, halk tasavvufuna vakîf oluşu ve, şair ruhlu bir aydın ve devlet adamı olarak bilinirdi.

 

Haşhaş ekiminin yasaklanması taleplerine ve buyurganlığına, koyduğu asil kararlı tavır, İrak konusunda, Amerikan çıkarlarlarına alet olmaması ve hele Kıbris Barış Hareketini gerçekleştiren bir başbakan olarak, milli gurur ve heyecanımızın yeniden yükselişıne vesile olan rahmetli Ecevit, temiz ahlâklı devlet ve siyaset adamlarından biri olarak tarihimizin unutulmazları arasındaki saygın yerini almıştır.

 

Kendisiyle yaşanmış bir kısa hâtıramdan söz etmek istiyorum. 1990'lı yıllarda, daha başbakan olmamıştı. Esenboğa Hava Alanı'nda, Erzurum'a gitmek üzere polis kontrol noktasındaydım. Arkama baktığımda, rahmetli Ecevit'in sırada olduğunu gördüm ve kendimi tanıttım. Öne geçme talebime nazik bir ifadeyle, ''Hocam farketmez'' diyerek, kontrol sırasının kendisine gelmesini bekledi. Güvenlik görevlilerinin ısrarına rağmen, teşekkür ederek karararında ısrar etti.

 

Beraberce yürüyerek, uçuş biletlerini okeyletmek üzere birime doğru sohbet ederek yürüdük. Sayın Başbakan'ım, sizler istirahat buyurun, biletleri okeyleteyim. dediğimde, ''Hayır beraber yürüyelim'' dedi. Banklara oturarak uçak saatini bekledik. Zannederim Güney'de bir ile gidiyordu. Eğitimden ve bu arada Erzurum üzerine epeyce sohbet etme imkânı bukduk. Naim Hoca'dan sordu ve selâm ve hürmetlerini iletmesi ricasında bulundu. 

 

Çok duygulanmıştım. Bir eski Başbakan olarak, emniyet güçlerinin korumasında, protokol salonu (vip) yerine, sade bir vatandaş olarak, halkın içinde bulunmuş olmayı tercih etmiş olması, şatafattan uzak, kibir ve riyadan uzak, natürel bir hayat sürme biçimine, bir kez daha bu olayla şahit olmuştum.

 

Hemen hemen, 45 dakikaya yakın sohbette bulunduk. Soru sorma yerine, Erzurum ve eğimle ligili olarak beni dinlemişti. Kendisini çok yakından görmüş olmam ve sohbette bulunmam ve sade hayatı ve davranış biçimi, hayatımın en güzel anlarından biri olmuştu...Yeniden rahmetle anıyorum...