Ahmet Hamdi Tanpınar'ın cahilsin okur öğrenirsin, gerisin ,ilerlersin ,adam yok yetiştirirsin ,paran yok kazanırsın ,her şeyin bir çaresi vardır, fakat insan bozuldu mu onun çaresi yoktur.
Sözü günümüzde toplum içinde bulunduğu duruma hem önlem adına yol haritası veriyor, hem de finalı işaret ediyor. İnsan bozulduğu vakit çaresizlik noktası başlıyor .Dünya geneline bakın ırkı, cinsiyeti ,dini inancı ,eğitimi zenginliği, fakirliği ne olursa olsun insanın bozulduğu her yerde kötülük almış başını gidiyor. Dünyadaki savaşlar, ölümler, zulümler, toplum içinde çürümüşlükler, aile içindeki parçalanmışlıklar, cinayetler hep kötü insanların temelinde yaşamaktadır.
Kötülük ve kötülükle mücadele dünyanın yaradılışı ile başlayan insanların büyük bir sınavıdır . Bu sınavda yenenler var yenilenler var kötülüğü mücadelesiyle bitirenler gücü yetmeyip ,kötülüğe esir olanlar var bir de kötülüğü bildiği halde görmeyenler ,görmek istemeyenler var .Kötü arkadaş seni her türlü kötülüğü gören araçtır. Kötü bir arkadaşına ruhunu kaptırırsan bedenen her türlü ihanette, hainlikte, ahlaksızlıkta, vefasızlık ta yer alırsın kötü arkadaşla sınavın genelde maddi menfaat sağlayacak makam kavgası ve nefsini eğlendirme de ortaya çıkıyor .Makam ve sıfatlar ardındaki iş takipçileri de zaten bunun için meşhurdur .Şeytanın en hareketli olduğu kötülüğü en çok pompaladığı alanların başında bunlardır.
Sadakatamızı ,ayakçılık mücadelemizi seviyesizlik ,fedakarlık larımızı ,enayilik, vefamızı gereksizlik gören ve dünyaya sadece maddiyat gözüyle bakan kötülüğün her türlü esiri olmuş kişilere karşı türkülerimizi, ilkelerimizi korumak ayrı ve çok özel bir vazifedir. Belki bu ilkelere dikkat ederken yalnız kalabiliriz ,ama bu türlerin kötülükleri karşısında mücadeleyi bırakmayacağız bozulan insan modeli her yerde her vakit karşınıza çıkacaktır.

Önemli olan onlara yenilmeden ayakta kalmak ve mücadele etmektir...