Türkler ve Kürtler size sesleniyorum

Efendiler...
Bizim bir tek vatanımız var...
Sınırları Edirne'den başlayıp Erzurum'da bitmez bu memleketin.
Edirne'den başlar, Hakkari'ye uzanır...
Masa başı haritacılarının WC kağıdı hükmündeki haritalarına sığmaz.
Bizim derken, bu aziz milletin...Yani; Türkün, Kürdün ve diğer tüm unsurların. 
Birlikte yurt edindik burayı, çünkü... 
Harcında müşterek kanımız var, imarında ortak alın terimiz. 
Yok birimiz, diğerimiz, ötekimiz. Hep biriz.
Hep bir olduk, o yüzden diri olduk, o yüzden iri olduk. 
Çanakkale'ye birlikte koştuk, sınır boylarında nöbeti birlikte tuttuk. 
Göğsümüzü yedi düvelin küffarına birlikte siper ettik.
İstiklal savaşında ben vardım da sen yok muydun? 
Ben vardım da sen firari miydin? Cümleler de haddini aştı, ben, sen ne demek...
Yok öyle bir şey..Biz'dir bizi kuşatan kelime. 
Yunan'ın süngüsü, topu, güllesi Türk'ü vurdu da Kürt'ü ıska mı geçti? 
Gel gelelim...
Biz bilirdik ki; bize kurşun yağarsa düşmanın göğünden yağar. 
Biz bilirdik k; bize namlu doğrultulursa küffarın omzundadır dipçiği...
İçimizden darbe yemeyiz, sırtımızda hançer görmeyiz. 
Sefer ettiğinde Osmanlı sırtını dayar doğuya, güneye o yüzden; hiç çekinmeden...
Sırtım pek, arkam kavi der. 
***
Ya şimdi...
Benim şehrim diye bu vatanın askeri çıkıyor çarşıya...
Çıktığı yer ne işgal İstanbul'udur...
Ne Kaybedilmiş Rumeli...
Yüzde yüz Türkiye...Türk eli...
Hiç fark etmez, yani Kürt eli...
Bir parmak uzanmıştır tetiğe...
Ki işgal İstanbul'unda...
İşgal askeri bile arkadan vurmamıştır askeri...

***
Bu yere düşen canlara... Ben biliyorum...
Birkaç eşkıyanın anası hariç...
En çok da Kürt anaları ağladı...
En çok onlar yandı...
İçten içe ağıtlar yaktı. 
İki sebepten...Bir, evlatlar onların da öz evladı...
İki...Hangi ana doğurur böyle haini, kalleşi...
O diyardan öyleleri çıkmasına üzüldü, gam çekti...

***
İmdi gelelim esasa; 
Sadede...
Diyeceğimizi diyelim:
Asırlardır iğne oyası gibi ince ince ördüğümüz 
kardeşliğimizi...
Böyle kalleşliklere feda etmeyiz, etmeyeceğiz.
Terörü, kanı, kini birlikte lanetleyeceğiz.
Hain pusular kuruldukça, satılmış köpekler havladıkça,
analar ağladıkça...
Biz; yani Türkler ve Kürtler daha çok kenetleneceğiz. 
Bizim tespih çekesi ellerimiz,tokalaşmak için, musafaha için...
Yumruklaşmak için değil...Bizim şehadete talimli parmaklarımız 
tetik çekmek için yaratılmamış.
Kardeş kanı tutar bizi, tutmakla kalmaz yutar. 
Buy duygularla...
Barış sürecek demiyorum. 
Küs değiliz zaten. 
Safları dahada sıklaştırma vakti.
Araya fitne, fesat, kin girmesin.
Fırtına girmesin, sel girmesin, tufan girmesin.
Buna bu millet fırsat vermesin. 
Teröriste, caniye, haine teslim olmasın. 
Dün bizimdi, hal bizim olsun, gelecek bizim olsun.
Ey Türkler ve Kürtler...
Kardeşliğimiz daim olsun!