Hayattan çok şey bekleriz,sağlıklı,güçlü,paralı, iyi bir iş, hayatı iyi bir eğitim ,çağdaş yaşam ,refah,saadet; Akla gelebilen tüm iyilikleri,güzellikleri isteriz.Isteriz ama bunun hangi sonuçları getireceğini bilemediğmiz gibi düşünmeyizde .Kişi hep ister,işine yarayan olsun,yaramayan olsun hep ister.
Televizyonlarda yarışan kişiler ve aileler var,Rakip için yenilmesi hususunda dua ediyor.Inşallah yapamaz, başaramaz diye Allah'ın adını anarak yalvarıyor.Zannediyorki Allah sadece kendisinin Allah'ı ,yani cehaletin sınırı yok.Hırsın,istemenin de sınırı yok.İnsanlar zalim ve cahil olabiliyorlar.
Cehalet herkesi küçük düşürür,cehaletten kaçınmanın gerekliliği herkesin dilinde,ama cehaletten kurtulmak için faaliyet içinde olan insan sayısı şaşırtacak kadar az.Kütüphanelerde cehalet azaltılır,Okullarda, sohbet toplantılarında,kitap bulunan her raf önünde cehalet azaltılır.

İbadethanelerde kitaplar var, ama Kuran tilaveti dışında eline kitap  alana rastlamak neredeyse imkansız.Peki o kitaplar niçin alındı,oraya konuldu,kişi o kitapları okusa hocalara soracağı suallerin çoğu cevaplarını o kitaplarda bulacak.Okumuyoruz ve hocalara soruyoruz.Şifahi olmak daha kolay olduğu için.tamam güzelde zaten hocada o kitaplardan öğreniyor.
Oysaki onlara vahiy gelmiyor.Hatta bazı hocalar inanma noktasında bizlerden daha yaya olabilyorlar.
Fakat her şeyin azı karar,çoğu zarardır.Sağlık bile ,İnsanlar hep sağlıklı olursa,hiç hastalanmazsa kendini ölümsüz zanneder.Zalimleşir,merhamet ve vicdanla,şefkatle arasına mesafeler koyar.Fani olduğunu,insan olduğunu unutur.Kalıcı olmayan grip gibi,soğuk algınlığı,halsizlik ara sıra insani ziyaret etmeli,etmeli ki ,insan fani olduğunu,ölümlü olduğunu,bir mikrop elinde nasıl perişan ve çaresiz olduğunu anlasın. Yani braz hastalık iyidir.Hasta olduğunda gücünün,takatinin ,nefesinin yapılabileceklerinin sınırlı olduğunu anlar kişi.

O YÜZDEN BİRAZ HASTALIK İYİDİR.