Müzik arşivimde bir de Fazıl Say klasörü var.

Geçen gün hışımla açtım, ‘basayım tuşa göndereyim çöpe’ niyetiyle. 

Hadi delete infazından önce bir kere daha dinleyeyim dedim. Dinleyince, o güzelim notalara, o süper icraya kıyamadım, silmekten vazgeçtim. 

Say’ın seslendirdiği eserler bilgisayarımda hala kayıtlı. 

Ama kendisini çoktan sildim gönlümden, adını zihnimden… Zaten yarım yamalak yer bulabildiği gönlümden silinmekle kalmadı adamcağız, gözümden de düştü. Hatır kaldırımlarına saçıldı gitti.

***

Say, hiç kuşkusuz iyi bir müzisyen. Enstrümanıyla mükemmel konuşan, piyanosunu konuşturan adam… Ama diliyle konuşmaya sıra gelince çuvallayan, boş boğazlığa yelken açan bir bahtsız. 

İnanmadığı yaratan, marifeti ve mahareti dilinden almış, parmaklarına vermiş. Dili, ölçüsüz, çırpısız, kontrolsüz kalıvermiş!

Çalınca dahi, konuşunca ölçüsüzün şahı!

Oluvermiş!

*** 

Biliyorsunuz; Fazıl Say, Twitter’da yazdığı yazılar nedeniyle yargılanıyordu. 

Kendisi Hayyam’ın bir şiirini paylaştığı için ceza aldığını söylüyor. Bazı kesimler de bu düşüncede. 

Oysa mahkemenin kararına esas teşkil eden o şiir değil. 

Say; 'Halkın benimsediği dini değerleri alenen aşağıladığı gerekçesiyle' mahkûm oldu. 

***

Say, ateist olduğunu gizlemeyen bir sanatçı. Bize ne. Onun dinsizliği ona, bizim dinimiz bize…

Yeter ki ateistliğinin misyonerliğini yapmasın. 

Yüce dinimize ve başka inançlara saygılı olsun. 

Hadi saygıyı bırakalım, o yüce ruhlara has bir meziyettir. 

Hiç değilse yaşadığı toplumun değerlerine saldırmasın. 

Halkı küçümsemesin. 

Kendisi gibi ateist olup, toplum değerlerine saygılı olan, hatta dindarların haklarını savunan nice aydın var. 

***

Fazıl Beyin medya paylaşımına sınır koyamayız. 

İstediği şiiri, yazıyı paylaşacak. 

Hatta fikir özgürlüğü çerçevesinde inançsızlığını bile savunacak, terbiyesini bozmadan, üslubuna dikkat ederek. 

Ama iş toplumun inançlarına saldırmaya gelince, küfre, hakarete gelince...

Orada duracak. 

Konserler verdiği, ayakta alkışlandığı gelişmiş ülkelerin aydın standardına bir baksın.

O aydınların, inanmasalar bile halklarının değerlerine nasıl saygılı olduklarını bir gözlesin. 

Ve rica ediyorum. 

Fazıl Say’a…

Ve onun gibi ‘Müslüman mahallesinde salyangoz satmayı’ adet edinmiş yedek beyinli, montaj vicdanlı, devşirme kültürlü, akülü aydınlara...

Lütfen kendi işinizi yapın. 

İlim, ihtisas, irfan, izan gerektiren konuları erbabına bırakın. 

Haddinizi aşmayın.

Yazınızı özgürce yazın, romanınızı kaleme alın, resminizi çizin, bestenizi yapın; 

Piyanonuzu çalın;

Kimseden rol çalmayın. 

Size sınırsız özgürlük…

Bir kaç kırmızı çizgimiz var: 

Dinimize, imanımıza dil uzatmayın. 

Mukaddeslerimize dokunmayın.

Bayrağımızı paçavraya çevirmeyin.

Hepsi bu kadarcık...

***

Kimse de size karışmasın.

Fikrinize, zikrinize karışmasın.

Savcı ile, polis ile, Mahkeme ile işiniz olmasın. 

Sizi konser salonlarında alkışlamak istiyoruz; mahkeme salonlarında yargılanmanızı seyretmek değil...