Önümüzdeki pazar günü Ramazan BAYRAMINI idrak edeceğiz inşallah. Maddi ve manevi değeri nihayetsiz,huzur ve bereket bahseden,değeri ölçülemeyen bir aydan ayrılmak üzereyiz.Bir daha kavuşabilirmiyiz Allah bilir.

Her geçen gün, bizi ölüme bir adım daha yaklaştırıyor.Insanoğlu dünya'ya geldiği günden itibaren her an ölüme doğru ilerliyor.Ondan kaçış mümkün değildir. Bir yerden kaçmaya çalışan kişi gittikçe ondan uzaklaşır,ölüm hariç ondan ne kadar kaçarsak,ona doğru koştuğumuzu bir gün çok iyi anlayacağız.
Ölümü hatırlayan,zengin ise mağrur olmaz, şımarmaz,insanlara yukardan bakmaz. Gücü yettiği kadar herkese iyilik yapar.Fakir ise çok üzülmez sıkıntıların,hastalıkların biteceğini ve rahata kavuşacağını düşünür.
Ölümü hatırlayan,tövbesini geciktiremez, çünkü ölümün genç,ihtiyar ayırımı yapmadığını bilir.Ne zaman ,nerede,nasıl geleceği belli değildir.Bazı insanlar şu yaşıma gelsem tövbe edeceğim,günahlardan sakınacağım diyor.Halbuki yarına çıkacağı belli değil. Ölümü hatırlayan ibadetlerini zevkle yapar,onunla kabre girecek olan yanlız onun amelidir.Güzel bir hayat yaşamış ise güzel yüzlü bir insan süretinde yanına gelir, kendini tanıtır,kıyamete kadar seni yanlız bırakmam diye sahibini yanlızlıktan kurtarır.Kötü bir hayat yaşayan adamın ise ameli korkunç bir canavar şeklinde gelir,kıyamete kadar ona sıkıntı ve azap çektirir.
Bir insan ne kadar çok sevilirse sevilsin,hiç kimse onunla birlikte kabre girmez.Ameli ile baş başa kalır.Ölümü hatırlayan merhametli olur,fakirlikten kurtarır,Kanaat sahibi olmayanın gözü doymaz. Daima muhtaçdır.Gözünü toprak doyurur ancak.
Şair demişki ; Altından ağacın olsa,güneşten yaprak/ Akıbet gözünü doyurur bir avuç toprak.Her neyse böyle bir günde ölümden çok bahsettik.Rabbimiz daha nice güzel aylara ve Bayramlara kavuşturmanızı nasip eylesin. AMİN