Yaşadığımız hayata bir bakalım.Neyin peşindeyiz, Neyi arzu ediyoruz,kimi seviyoruz neye yakınız neye uzağız.Önümüze bir durum çıktığında,bir iş geldiğinde nasıl karar veriyoruz? Neye göre, kime ? Neyi düşünerek,neden gafil kalarak ? Kızdığımızda,sevdiğimizde ne yapıyoruz.Toplum olarak bir kötü alışkanlığımız var.Bir eksiklik veya kötülük görürsek genellikle şikayet yoluna dalıyoruz.
İnsanlar çok kötü diye kendimizi hemen o eksiğin kusuru dışında tutuyoruz.Buda nefsin bir oyunudur.Halbuki o kusur kendimizde olmasa   onu göremezdik.Hep şikayet etmek de bizi daha iyi yapmaz.Aksine şikayet ettiğimiz yanlışı kendimizde düzeltirsek ;evladımız, çevremize onun doğrusunu gösterirsek toplum olarakta düzeliriz.Bu uğurda atılacak küçük bir adım,bazen büyük merhaleleri aşılmasına vesile  olabilir.Insanlar,diğer insanlara karşı hata vekusur işleyebilir.Böyle bir durumda müminlere yakışan birbirimizi anlamak günlük hayatımızda bağışlama, barışma, toplumsal uzlaşı açısından önemli, değerli ve erdemli bir davranıştır.Sonuç olarak bütün insanların,  insanlık onuruna yaraşır bir şekilde Temel hakları koruyarak fert,aile ve toplum hayatında güven, barış, huzur ve mutluluk içerisinde yaşamalarını sağlamaktır. Saygı ve hürmetlerimle yeni bir gün diliyorum.