Şöyle bir dönüp arkaya baktım da; tam tamına üç yıl olmuş Çat'a geleli...

Koskoca üç yıl geçmiş aradan...

Her günü bir diğerinden berbat üç yıl...

Bir Kafe de oturup; bir fincan çay içmeyeli ne çok zaman olmuş...

Evime misafir gelmeyeli...

Şöyle ayaklarımı uzatıp dizi veya film izlemeyeli...

Yılda bir hafta dahi olsa tatile çıkmayalı...

Ne çok zaman geçmiş...

''Peki ne yaptın üç yıldır?'' diye sorduğunuzu duyar gibiyim...

Ne yaptım biliyor musunuz? koca bir ''Hiç''!...

Aslında çok şey yaptığımı zannetmişim meğer...

***

Kadınlar bir araya toplanıp çaylar, kahveler içerken soğuk(-40 Derece) kış günlerinde...

Ben elimde kova, okullardan, hastaneden, askeriyeden yemek artığı topladım, aç kalan yavru köpekleri doyurmak için...

Bu iş için maaş aldığı halde, işini yapmayan mercileri harekete geçirmek için cebimdeki son kuruşu bile telefonlara verdim...

Aileme harcamam gereken vaktimi; gecenin bir vakti katliam yapan belediyenin peşinden koşarak geçirdim...

Çocuğumun üniversite masrafları için ayırdığım üç kuruşu, kaza geçirdiği halde hiçbir Allah'ın kulu aracına almadığı yavru köpeği Erzurum'a yetiştirmek için harcadım...

Çocuğum Erzurum'da ameliyat olduğu halde; ben yokken belediye katliam yapar korkusuyla, ziyaretine dahi gidemedim...

İçim yandı İlçe halkına, oturup gölgesinde serinleyecekleri bir kök ağaç yok diye, aylarca uğraştım ve Erzurum'dan ağaç getirip belediyenin arazisine bağışladım ama başkan reddetti...

Kısacası üç koca yılımı bu İlçe'ye bir şeyler katmak için harcadım ama geriye dönüp baktığımda ''Bir arpa boyu yol aldığımı fark ettim''!...