Darbeler denince aklıma 12 eylül geliyor. Çünkü bende ayrı bir yeri vardır 12 eylül darbesinin.

Babam emekli olmuştu. Emekli ikramiyesi olarak 650 lira almıştı. İyi paraydı bize göre belki.
Babam ömrünü işçi olarak geçirmişti. Bu parayla azda olsa kafasında ticaret yapmak gibi bir düşünce vardı.

Daha doğrusu babamın kafasına sokmuşlar akrabalarımız.
‘Paranı faize koyma günahtır’ diye. Babama akıllı bir akrabamız
tüyoda vermiş.

Demiş Adapazarı’na git bir kamyon patates al getir satarsın, kar edersin. Babamda onları dinlemiş, Adapazarı’na gitmiş patates almaya.

Bir sabah sokağımızda bir kamyon sesi duyduk. Baktık babam bir kamyon patatesle kapımıza dayandı. Ortalık toz duman o gece 12 eylül darbesi yapılmış. Patatesleri indirdik, sokağa çıkma yasağı var diye kamyoncu bizde kaldı, bir gün sonradan gitti.

Şimdi elimizde nur topu gibi bir darbe ve satılmayı bekleyen 15 ton patates var.
Patatesleri bir yılda zor erittik ama darbeyi eritmek ne mümkündü. Çok zor günler geçirdik.

Siyasi filan değildik. Yeni evliyim ne kahvede rahat oturabiliyorduk, nede dışarıda rahat dolaşabiliyorduk. Çünkü ‘Hadi bir ifade ver’ diye kamyona bindirilenlerin çoğu geri bir daha gelemiyordu, korkuyorduk!

Bir gün kahvede oturuyoruz. İçeri iki jandarma girdi. Birisi yüksek sesle bağırdı.
Hiç unutmam aynen şöyle dedi; ‘Kalkın ulan arama var’ Kahvede yaşlı insanlarda vardı.
Ve burası Avrupa yakası yani Avrupa’dayız.

Kendi kendime sordum, eğer Avrupa yakasında hitap şekli kalkın ulansa Erzurum’ da nasıldır?

Şimdi günümüze dönersek son balyoz davasının 12 eylülü yaşamış olan bizlere
daha çok etki yapıyor.

Dilerim 12 eylüllerin, 28 şubatların olmadığı bir Türkiye’de yaşarız. Buna bütün kalbimle inanıyor ve dua ediyorum.

Her darbede sebebi ne olursa olsun devleti adeta soydular. İşte Evren’in mal varlıklarının daha adı duyuldu. Bakacağız iler ki günlerde nitekim.

28 şubattaki soygunu hepiniz biliyorsunuz, yazmama gerek yok. Allah bu ülkeyi korusun.
Askerini, sivilini ama kim şer düşünüyorsa aklından geçiyorsa ona da nasip etmesin bu şer düşüncesinin hayata geçmesini.

Serde azda olsa şairlik varmış öyle diyorlar. Bir şeyler karaladım umarım beğenirsiniz…

BALYOZ

Sizlere selam durduk hep saygıda haşa,
Bizlere kin duymuşunuz oldu mu paşa.
Plan yapmışsınız, siz ülkemde kargaşa,
Çıkarıp ta bizleri yok edecekmişsiniz,
Mazlumun ahı çıktı bak ne bileceksiniz.

Askerde selam durduk, önünüzde eğildik.

Ne oldu ordumuza bilmem, böyle değildik.
Dayadık sırtımızı hep sizlere güvendik,
Makam korkusuymuş sizin asıl derdiniz,
Yinede baş tacımız yiğidiniz, merdiniz.

Ben kim miyim sokaktaki bir insanım,
Feda olsun ülkeme bedenim ve kanım.
Vatan gibiyim, hep ağrıyor bir yanım,
Dilerim yok olur bu kirli kirli emeller,
Bitmez bu ülkede Mustafa Kemaller….